تفاوتی اساسی بین هدف و ارمان وجود دارد . در هدف ما برای رسید به آنچه به آن فکر می کنیم،برنامه می ریزیم و مسیر رسیدن را آماده می سازیم و هر آنچه لازم است برای موانع احتمالی سر راهمان مهیّا می سازیم و به نوعی کم و کیف کار را می سنجیم اما در آرمان ما فقط به آنچه که می خواهیم فکر می کنیم . آرمان ها انرژی فوق العاده ای در ما ایجاد می کنند و ما از این انرژی لذّت می بریم چون مانند هدف ها نیازی به در نظر گرفتن سختی های کار نیست.
از این جهت است که ما باید آرمان های خود را همان اهداف خود قرار دهیم تا بتوانیم از این فرصت لذّت و انرژی در راستای به حرکت درآوردن مسیر تحولی زندگیمان استفاده کنیم.
در اهداف سختی برنامه ریزی و صبر و استقامت در راه بسیار انرژی گیر است و انسان را به ملالت می کشاند اما فقط کافی است پای آرمان ها به میدان باز شود.آرمان ها با انرژی بی نهایت خود هر بی تحرّکی را به جنب و جوش در می آوردند. چون در آرمان ها هیچ حرفی از سختی کار و مسیر رسیدن نیست بلکه فقط و فقط آنچه خواستنی است مطرح می شود.
نکته ای که حائز اهمیّت است اینجاست که اهداف در محیط اجرا می شوند و به محیط و قواعد آن پایبند اند. از این رو آرمان هایی که خواهان هدف شدن هستند و می خواهند با وارد شدن به عرصه اهداف عملی بشوند باید سازگار خود را با محیط در درون خود داشته باشند .ناگفته نماند که گاهی هم آنقدر آرمان ها قوی اند که به جای سازگاری با محیط ، محیط سازگار با خود را ایجاد می کنند.
ادامه دارد...........
