گفتیم لازمه ی دست یافتن به اهداف مان ، فراهم نمودن شرایط آن است. پس تسریع در رسیدن به آن را هم ، تسریع در زمینه سازی زود تر آن شرایط ایجاد می کند. مفهموم انتظار نیز ، ریشه ای این چنینی دارد. انتظاری که برای تحقق یک رویداد می کشیم ، به معنای تلاش برای فراهم نمودن شرایط ایجاد آن در یک بازه زمانی که همین بازه را باز سرعت و نحوه انجام خودمان تعیین می کند. بنابراین در انتظار ، صبر در گذر زمان همراه با عمل است برای رسیدن به اهداف خود. همانطور که خودش فرمود: وَتَواصَوا بالحَقِّ و توَاصوا بالصَّبر ...
در این شماره به یک نگاه دیگر می پردازیم.
یکی از دیگر دلایل طولانی شدن هجران ها و فراق ها نیز ، می تواند عقوبت گناهان یا به اصطلاح ساده تر ، نتیجه عملکرد اشتباه مان در مسیر رسیدن به اهداف باشد. اگر حقیقتاً گناه را همان خلاف راه حقیقت رفتن ، بدانیم ، هر چه در آن پیش تر برویم ، از مسیر اصلی که مسیر ایجاد شرایط اهداف مان هست ، دور تر می شویم.
به این موضوع از دو جهت به پردازیم. یکی انتخاب اشتباه مسیر دوم اشتباهات در مسیر. هر دوی این ها می تواند جدا از هم یا با هم نیز وجود داشته باشند که نتیجه آن ، طولانی شدن هجران های رسیدن به اهداف می شود.
اولی ، انتخاب اشتباه مسیر بود. گاهی طولانی شدن زمان رسیدن به اهداف ، ناشی از انتخاب مسیر نادرست برای دست یابی به آن است. البته این اشتباه را نباید تلقی به شکست کرد. به قول ادیسون ، این کشفی است که یکی از راه های نرسیدن به جواب را به ما می آموزد. شاید تجربه این مسیر اشتباه در انتخاب جدید فرد بسیار اهمیّت داشته باشد. تشخیص این که این مسیر اشتباه است ، تا حدودی به وسیله خود فرد ممکن است امّا از آنجا که در چنین شرایطی فرد در وضعیّت روحی و روانی مناسبی نیست ، شاید تشخیص این موضوع که مسیر اشتباهی را برگزیده برایش بسیار سخت باشد. اینجا نقش اطرافیان یا مشاوران بسیار اهمّیت پیدا می کند. کسانی که فضای زندگی فرد را از بالا نگاه می کنند و می توانند ورودی ها و خروجی های آن را بصورت کاملاً عقلانی به فرد تذکر دهند.
دومی ، اشتباهات در مسیر است. هر وقفه یا هر دلسردی در ادامه مسیر ، یک اشتباه تلقی می شود. اشتباه بزرگ تر نیز تغییر نیّت های در مسیر است که ماهیّت آن را تحت تاثیر قرار می دهد. هر عملی که در مسیر رسیدن به آن هدف ، از تناسب و چهارچوب آن هدف خارج باشد ، در رسیدن به هدف وقفه ایجاد می کند و این علاوه بر افزایش هجران و فراق ، یک اشتباه محسوب می شود. در دعای کمیل ، امیر مومنان علی (ع) چه زیبا می فرمایند: اللّهُمَ اغفِرلیَ الذُنوبَ الَّتی تَحبِسُ الدُّعا ... یعنی بارالها ، ببخش گناهانی که از استجابت دعا هایمان جلو گیری می کند و موجب حبس و وقفه در آن ها می شود. این نشانی بارز از تاثیر عملکرد های اشتباه در تسریع رسیدن به اهداف دارد. فَمَن یَعمَل مِثقال ذَرَّه خیراً یره و مَن یَعمَل مثقال ذَرّه شراً یَره ...
حال این همه را گفتیم برای این اصل که : السابِقُونَ السابِقُون ، اوُلئکَ المُقَربوُن ... . شناخت موانع راه و تلاش برای رسیدن به هدف ، نقش موثری در سرنوشت همه ماها دارد. پس آن را جدّی بگیریم... .
از توجّه تان بسیار سپاس گزارم.
این آخرین شماره (البته فعلاً) از دست نوشته هایم بود.
ناگفته نماند که بحث در مورد هر یک از این مطالب ، به بلندای یک شب چلّه خواهد بود ، امّا ترجیح ما در این وبلاگ ، صرفاً سرآغازی برای تفکّر است... .
امیدوارم از طریق نظرات شما بر آن ها بیافزاییم.
یاعلی...
سیدرضاطاهرزاده اردکانی
