در ادامه بحث قبلی ، باید هجران ها و فراق ها را بخشی از شرایط رسیدن به هدف دانست. یعنی فرد درصورت انتخاب یک هدف ، به میزان بزرگی یا اهمیّت آن مجبور به تحمّل یک هجران و فراق متناسب با آن می شود که باید توسط فرد به انتها برسد. از این جهت میزان فراق ها و هجران ها به اهداف وابسته می شود و با انتخاب اهداف مختلف ، میزان این هجران ها ، کاهش یا افزایش می یابد.
حال باید پرسید که چرا باید برای رسیدن به این اهداف ، چنین هجران ها و فراق هایی تا پایان مسیر بر انسان تحمیل شود؟
همانطور که در ابتدا بصورت کوتاه عرض شده ، این بخش هجران و فراق نیز جزیی از شرایط رسیدن به هدف است. یعنی هدف را انتخاب کردیم ، متناسب با آن میزان هجران و فراق آن تعیین شده و فرد پس از تحمّل آن به شرایط وصول به هدف نزدیک تر می شود. تقریباً چیزی شبیه هزینه انتخاب هست و فرد با انتخابی که انجام می دهد ، هزینه های مرتبط با انتخاب خود را نیز متقبّل می شود.
این که می گوییم میزان هجران ها و فراق ها با هم و بر اثر نوع هدف فرق می کند می تواند یک مثالی داشته باشد. مثلاً فردی که برای انتخاب همسر خود از چند استان آن طرف تر دختر انتخاب می کند با کسی که دختری از اقوام و خویشان خود ، می خواهد ، میزان تحمّل هجران و فراق شان حتماً متفاوت خواهد بود. گرچه هر دو آنها ، این هجران و فراق را دارند و باید تحمّل کنند ولی شدّت و مدّت شان باهم بسیار متفاوت است.
گذراندن این هجران و فراق ها بسیار مهم است. از آنجا که این نوع هجران نقش مستقیمی در رسیدن به هدف دارد پس باید به خوبی مدیریت و به سمت جلو حرکت کند. شما در اطرافیان خود زیاد دیده اید کسانی که با سعی و تلاش خود و پس از سال ها به یک جایگاه اجتماعی و اقتصادی خوب در جامعه دست یافته اند و در مقابل آن ها کسانی هم هستند که یک شبِ به واسطه برخی حمایت های اطرافیان به همان جایگاه اقتصادی رسیده اند. امّا بسیار واضح است که در اولین بحران اجتماعی یا اقتصادی کدام یک بیشترین ضربه را خواهند خورد و تمام یا بخشی از آنچه بدست آورده اند را از دست خواهند داد! زیرا نکته اصلی حرف ما هم این بود که گذر هجران ها برای رسیدن به اهداف جزیی از آن است و کسی که این مراحل را نگذرانده ، مطمئناً تجربه لازم برای آن را ندارد و بنابراین باد آورده را باد می برد... .
پیرو بند قبلی بگویم که جمله ای اخیراً از امیرالمومنین علی (ع) دیدم که بسیار برایم جالب بود: درختان بیابانی ، چوبشان سخت تر و آتش شان شعله ور تر است (نهج البلاغه/خطبه45). خیلی زیبا حضرت امیر می فرمایند که کسانی که در سختی های بیشتر ، رنج و تحمّل فراق ها و هجران های بیشتری رشد می کنند ، از تجربیات و هنر زیستن بالاتری برخوردارند که اثر وضعی وجودشان از سایرین بسیار بیشتر خواهد بود.
پس بگذارید در یک جمع بندی کوتاه در این شماره ، میزان هجران ها و فراق ها را به پای انتخاب های خودمان بگذاریم و بدانیم که دلیل آن ها نحوه و نوع انتخاب خود ماست که میزان ، مدّت و شدّت این هجران ها و فراق ها را مشخص می کند. یک نکته خیلی کوتاه در این جا بگویم که این تحمّل هجران ها در ساخته شدن افراد برای وصول به اهداف بسیار مهم است . سعی کنید اگر هدف بزرگی دارید و به خاطر آن در هجران و فراق زیادی قرار گرفتید ، آن را به نحوه احسن پیش ببرید زیرا نتیجه آن را در زمان دست یافتن به هدفتان بازپس می گیرید و آن زمان مطمئناً از کسانی که این مراحل را نگذراندند ، بسیار پیش تر خواهید بود.
اینجا رو به شماره قبل مون وصل کنم که بخاطر زحمت و فراق و هجران های طولانی ، دست از آرمان ها و اهداف تان نکشید. جوینده یابنده است.... عَسی أَن تَکرهوا شیاً و هوَ خیراٌ لکم....
