درخت سرنوشت
کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرةٍ طَیِّبَةٍ
می خواهیم با مثالی به تبیینی اجتماعی از این عبارت قرآنی بپردازیم.
شاید با موضوع حرکت پروانه ای تا حدودی آشنا باشید . در این بحث این اعتقاد وجود دارد که اگر یک پروانه ای در جنوب آمریکا بال بزند ، سال ها بعد در جنوب آفریقا طوفان خواهد شد . آنچه در این نظر خفته است ، تاثیر زمان و محیط بر روی یک حرکت ساده و کوچک است که آن را به یک اتفاق بزرگ و پیچیده تبدیل خواهد شد.
یک مثال ساده تر . یک گلولهی برفی به اندازه گردو را فرض کنید که آن را از قله ی برفی کوه رها می کنیم . کوهی که تمامش را برف گرفته است . این گلوله کوچک زمانی که به حرکت در می آوریم . امّا وقتی در پایین کوه با گلوله برفی مواجه می شوید دیگر آن گلوله کوچک نیست بلکه کره ای بزرگ خواهد بود.
حالا ارتباط این قضیه با مسایل اجتماعی چیست؟
یک حرف تاثیرگذار یک معلم ، دانش آموزی را به یک فرد موفق تبدیل می کند و یک آموزش اشتباه یک انسان پاک را به ناپاک ترین موجودات تبدیل می کند. یک غیبت ساده وقتی از دهانی خارج شد ، تا به فروپاشی یک خانواده یا خودکشی یک نفر نه انجامد از حرکت در زمان و محیط باز نخواهد ایستاد.
اکنون متوجه تمام جریانات اطرافمان می شویم. تازه متوجه این ضزب المثل می شویم که هرچه کنی به خود کنی ... می شویم. حالا متوجه کشتی واحد امت می شویم که اشتباه یک نفر به ضرر همه تمام خواهد شد.
دین مبین اسلام این موضوع حساس را به عبارت کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرةٍ طَیِّبَةٍ بصورت مثبت بیان کرده است. البته بر عکس آن هم صادق است و یک کلمه اشتباه جریانی اشتباه می سازد که هر روز از بین بردن آن مشکل تر و مشکل تر خواهد شد. امر به معرف و نهی از منکر اینجا اثر خود را به ما نشان می دهد که تنها راه جلو گیری از به وجود آمدن یک موجود خوفناک است.
